په دا څو دمه حیات که مې یار یار وي

په درست ښار به زما هم کار کار وي

مه کړه مه کړه یو ځل بیا به مراد راشه

ستا دا هجر به مې څو په زړه بار بار وي

مه وې مه وې را تعین د عشق غمونه

تل د زړه په سر ولاړ ژغ د مار مار وي

راشه راشه له تا درومي قرار نشته

په اطلس کې اړخ ږدم راته خار خار وي

ډېره ډېره ښایسته ده لا تیری کا

چې یې زلفې په ښه مخ باندې تار تار وي

ځنه ځنه یار مجنون غوندې مجنون کا

که د هر دلبر لیلا غوندې هار هار وي

بیا به کله تېر ساعت مراجعت کا

د هر کار محل یې کښلی وار په وار وي

دور دور د ځوانۍ چې وار یې تېر شي

نور که خوی د ژڼي کا همه عار عار وي

نشته نشته جواب ګوی د دې ویلو

که شاعر په ګفتار صد هزار هزار وي

له ښو ښو مئینو څوک چې فلک بېل کا

په ژړا به د بنده غوندې زار زار وي

د هجري هغه یار یار دی په داورانه

چې قمیص یې په سینه باندې لار لار وي