که ښه مخ و ته دې ګورم رشک د یوح دی

نازک تن یې لطیف هسې لکه روح دی

د مخ زیب یې هیڅ محتاج د صفت نه دی

د جهان په ښایسته و کې ممدوح دی

د ښایست بیان یې نور مه کړه خاطره!

څه صفت د هغه حال کړه چې وضوح دی

له هیچا مې په دنیا مینه ونکړه

څو یې تاب د عشق زما په مخ مفتوح دی

زه به حال د خاطر څه وایم و چا ته

چې یې درد د عشق په دهر کې مشروح دی

ښه چې مینې یې اهو کړمه له خلقو

په دنیا کې مئین یار زما فتوح دی

د دوزخ د عذاب هور د مردودانو

په دنیا د هغو برخه چې مجروح دی

سر تر پایه چې یې ګورم حیراني ده

عجب څيز هویدا کړی پاک صبوح دی

د وصال مرهم پرې کیږده چې صفا شي

په ناوک مې د فرقت خاطر مجروح دی

ته یې قصد د وژلو مه کوه ګردونه

په چاړه د هجر خود هجري مذبوح دی