اشرف خان هجري
زړه مې ډېر په دا وینا همېشه ښاد وي
چې ښادي د جهان ګرد غم لکه باد وي
تېر ساعت یې هیڅ تاثیر په خاطر نه کا
لکه تش وهم دخ وب هومره په یاد وي
ته چې هومره ناز د عمر په بقا کړې
ګړیال نه وینې هر دم چې په فریاد وي
ناز و فخر په یارۍ د اقبال مه کړه
دایم کله څوک له بخته په مراد وي
څوک به څه په دا فاني ریاض خوښي کا
که یو ګل یې هویدا اغزی هشتاد وي
دا فاني عیشونه هیڅ طفل قریب ده
د هر نوش سره نشتر وینم هفتاد وي
ته هاله ژړا له بخته کړه دروېشه
شهریار که همېشه صاحب د پاد وي
په اسرار چې د جرس د شور پوهیږي
هغه کس به تل مشغول د کوچ په زاد وي
تېر و بېر به د هیچا په کوشش نه شي
هغه کار چې رسېدلی په معیاد وي
اې هجري چې ستا ویل تاثیر پرې نه کا
هغه زړه به ډېر شدید لکه فولاد وي