برایه مې په زړه میشت غم د دلبر وه

نه شکي شوم په ماښام نه یې سحر وه

نه مې ژغ د سپیو واورېده په غوږو

نه پیدا د چرګ ندا نه یې اثر وه

لا مې غم په دهر غم کړو ژغ یې هېر شه

یا یې تن زما د اه په وینو تر وه

په شماره یې اسم یو چې غم باله شي

تعینات ورسره ډېر څړه لښکر وه

د ستم لاس یې دراز کړو په هر لوري

عیش و صبر یې تالا کړو زورور وه

د شتاب سبق مې واغست له نسیمه

تر قدم مې د عشق لاندې سم و غر وه

په طلب مې د غبرا چولونه طی کړل

د فکرت سرنګ مې سر په بحر و بر وه

موافق رفیق مې بل د لارې نه وه

مګر عشق مې مقدم چې ښه رهبر وه

چې اثر د یار پیدا په جهان نه شه

کیفیت مې د احوال همه بتر وه

نهایت یې مخ څرګند د زړه په سر کړو

بنده لرې ځکه ته چې بې خبر وه

یار وه ده ته مقرب تر شه رګونو

هجري چیرته بېهوده په عالم سر وه