یاره راشه حال د تېر دور بیان کړو

په ژړا ژړا رایاد تللي یاران کړو

نن د عمر لذت هیڅ راښکاره نه شه

حکایت سره بیان د تېر زمان کړو

هغه ښه همځولي څه شول نه یې وینم

په ماتم یې تر دیدو جاري باران کړو

مجلسي مو مسافر مونږه یې پریښو

زه او ته یې په عذاب اور په دامان کړو

یار وې نور به هغه تېر پیره و نه کا

په ژړا ژړا که تور د کسیو وران کړو

تر ژړا بهتره چار مونږ لره دا ده

چې همه خلق تر شا د کوچ سامان کړو

چې امید نشته د تللیو له بازګشته

د زړه سود به یې تر کومه په مکان کړو

یاران واړه په نوبت را څخه لاړه

څو به مونږ حیات په دا فاني جهان کړو

یاره خوږ مصلحت و هجري ورکړ

نور به زه او ته تر شا خلق ودان کړو