اشرف خان هجري
ولید مه شه هرګز مخ د ګلرخانُ
د کتوني ازار پرې کا په کیکانُ
د اسباب خر به مو ونښلي په خټه
په کوڅه د شوخو مه ګرځئ نادانُ
په سمند د عشق سورلي نه ده اسانه
ملک یې نه وي تش هر ګز له مږکرانُ
تر دا سخت عقوبت هم لري بېشکه
ولایت یې ما لیدلی دی یارانُ
څوک چې دا عذاب همه په سر اخلي
دغه کوی دغه میدان هله شیرانُ
لاف د عشق چې عیب کاڼۍ په دروغه
دروغ کله با فروغ وي کاذبانُ
نفس الامر بیت وایم و دانا ته
حق تار ښه لږي البت په احمقانُ
نن په دا ژبه چې زه هجري ویل کړم
ارواح کله پرې اګاه د شاعرانُ
له ریا مبرا حال خټک بیان کړ
وړاندې تاسو زده کذابو عاشقانُ