د ګلونو تصویر ستا په تن بویا کا

روشنی یې د مخ لال طوطا ګویا کا

که آرایش د حسن وکا درته ګورې

په دیوال صورت به هم د ځان جویا کا

دبدبه د لمر باطله هغه دم شي

چې څرګنده تر برقې د مخ ضیا کا

د زینت پایه یې چیرته ده بلنده

چې کینه یې ماه و مهر ثریا کا

د شکر د جوریا کوم وایې لایې لولې

سړې تودې سره پرېوتې خبر بیا کا

په ستم عاشقان وژني روهیله یې

چې پړونی د سالو قمیص ډنډیا کا

په تارک باندې کاږه ګلونه کیږدی

ودانۍ د زړه په تش دیدن بیدیا کا

د ګردون خاصیت کله ښه منصف شي

که یاران جدا کوي بیا یې ملیا کا

د افګار خټک په زړه به ملهم کیږدي

که په خوب کې ورښکاره خپله رویا کا

په تاثیر یې د نظر روهي حیران دی

چې بې اوره صورت څرنګه جلیا کا