میرزا حنان بارکزی
هر ناپوه چې
د دانا په کار کا رخه
پخپل خوي دی
بېنوا له هر سخه
لور د لوري
دانديښني پرې غلبه شوې
عجب نوم زړه یې
پرېوست پربندخه
د زخمت له
مخه تور پر بله واوښت
د فساد تا
ثيریې زيات وينم تر زخه
ډېر آرزو یې
لور په لور وبله څکوينه
درست تمام یې
رګ وپی که لکه نخر
اوس د نفس
اماده په کومي کېوت
ناز پرور
کوکوي به څوک کا ځنې خچه
شيرين عمر په
هر ساه درڅخه درومي
لکه دوړچې
نسۍ اخلي له سپندخه
نابينا مريد
له لاس پربله مږي
دريغه دريغه
مددنه کړې مشايخه
ناتمام که د
صورت په لويۍ لوی دی
په معنی کې
اشياني مرغۍ په پخه
هېڅ محبوب له
معرفته خبرنه دی
خام شوده د
شريعت پر مقام تخه
سلطنت له
عدالته سره زېب کا
نه نادان چې
په سرواړوي کوټخه
ای مېرزا په
معرفت ذره ذره شه
په ذره کې
عارف نه ويني بې مخه