ما چې ولیده دلبرې جبین ستا سپین

په دا شان به هرګز نه وي مخ د چا سپین

د لبانو رنګ دې رنګ د لاله هیڅ کړ

شان د ګوتو هم لري تر جبین لا سپین

ستا د مخ عشق به واعظ په ما حلال کا

که دې وویني سرې شونډې جبین دا سپین

لمر په دا ښایست د مخ کینه پیدا کا

د صورت نور چې دې ویني په غبرا سپین

د کمال په شپه یې مخ په لوري سم کړه

چې نور فخر په نور نه کاندي بدرا سپین

لکه ستا دُر و ګوهر د زیور بریښي

ستوري نه کا نمود هسې په سما سپین

ستا په مخ که یې څوک یو ځل برابر کا

په زمان به دې کافور وکا تر شا سپین

هسې کبر به نور توره په برېښ نه کا

تر پلو که هویدا که مړوند شا سپین

چې یې نور د مخ سیالي کا ستا له مخه

هسې مخ په جهان مه شه بل پیدا سپین

په وصال مې د ښه مخ سترګې بینا کړه

ما هجري کړه کسي دواړه په ژړا سپین