میرزا حنان بارکزی
دا ګويا هُدهد
چې راغی له سبا
ومشتاقو وته
يې ووي له هبا
ده عجب د حال
په ژبه ځواب ورکه
راشه راشه
بلې بلې مرحبا
کل جهان له
محبته پېدا شوی
دا ريښينی
عشق د کل جهان اًبا
د احد يګانګۍ
کې دويي نشته
د ګمان په
حجاب بيل شو غربا
له اشرا که و
شرکت شومي پېدا شوه
ځکه ياد په
عقارب دي اقربا
(دې) يعقوب
وير د يوسف پر پېرهن که
چې حاسد
وروڼه يي نه کاندي قبا
د توحيد په
آمنيت یې باور نه که
د مشرک په
ايمان کېښو ته وبا
هر چې مغز د
اخلاص ورسره نه وي
د تش رسم
چارې واړه دي تبا
د غافلو نا
پوهي توره تياره شوه
د عارفو فهم
سپين لکه صبا
يو بې مثله
مخ د زړه په سترګو ګوري
د معنی رڼا آشنا
وي عجبا
ای مېرزا په
مرد وزن آمر داغه دی
چې پر قصد د
فهي نشي تقربا