میرزا حنان بارکزی
ذ ذکر د زړه
راز دی
دا د حقيقت
آغاز دی
چې ذاکر شي
له مذکوره
په دوه کونه
سرفرازه دی
دا د راز
ډيوه شوه بله
د اور پښتي
پرې ګداز دی
د ګمان قفس یې
مات کړو
اوس پرشاه
پسې پرواز دی
چې د عشق په
آتش وسه
له دې سوزه
سره ساز دی
ته سجده په
ترک وجود کړه
د عارف دغه
نماز دی
(دا) محمود
چې بادشاهي کا
دی عاشق پر
خپل اياز دی
حقيقت یې پکې
اېښی
غلاف کړي يې
مجاز دی
د حيات پياله
یې راکړه
يو ساقي
مسکين نواز دی
ساجد يو دی
له سجده
بېهوده ګمان
غمازه دی
د مېرزا ګمان
فاني شه
له دريابه دا
آواز دی