اشرف خان هجري
که دې تل په در ولاړ وی جلادان سل
همېشه په تورو وژني عاشقان سل
ګزنده سګان دې ډېر په در پراته دي
مقرر کړه په دا سپیو نور سګان سل
عزیزان دې تر دا تېر حسد پیدا کا
په رشوت د تن مدد کاندي قاضیان سل
دربانان دې هیڅ صرفه په وهل نه کا
په کومک یې مقرر کړه مست فیلان سل
که در څخه بدخواه لږ دي د عشاقو
نور جفا لره پیدا کړه رقیبان سل
کور و کلی خو یې منعه همېشه کا
ته هم وعظ ته پسې کړه واعظان سل
نوکران دې خود له څیرمې ستمګر دي
زد و برد لره یې مله کړه غلامان سل
که په دا همه دې واوړي له درباره
هر عاشق ته زورل وکړه په زبان سل
که هجري تر تا فدا په څه حساب دی
تر بدن دې یاره ځار شه خسروان سل