هومره نه وه د وامق او د عذرا عشق

څو نامي شه په دنیا کې زما ستا عشق

د لیلا مخ چې یې ولیده په سترګو

نور یې قیس بېچاره که مبتلا عشق

د دمن محبت تل بې اوره وریت که

سعد لا زیر و زبر کړ د اسما عشق

د شیرین د مینې تیر په فرهاد لک وه

جلال هم خاکِ سیاه کړ د بوبا عشق

ما یې مینه په حضور لیدلې نه وه

ولې اورم په یوسف د زلیخا عشق

خوار قطب ته د نازو مینه اتش وه

د درخو سره ادم که بې ریا عشق

ورقه په څهره زېړ لکه نارنج وه

چې په سر یې سایه وکړ د ګلشا عشق

نور هم ډېر موت اسیر کړل په لحد کې

ولې نام یې تل زنده که په دنیا عشق

دا به واړه راته غوږ نیسي په ګوتو

په کورونو که یې پیر وکا زما عشق

د عشق راز به څو نهال لرې خټکه!

کوم مئین چې په عالم نه کا رسوا عشق

مرتبه چې ستا د عشق مشاهده شوه

هجر ينه به وي د چا هسې شیدا عشق