زه که وکړم ستا له جوره شاغیاث

کله اړوي په ملک څوک زما غیاث

په احوال مې التفات وګړي نه کا

ستا له عشقه تل کوم ژړا غیاث

ما چې خوی د ښایسته و تجربه کړو

هرګز نه کاندي له چا وفا غیاث

هر عاشق چې ژړا وکړه له دلبرو

کله غوږ که د حیران و چا غیاث

په رانجا به کار د عشق ولې مشکل وه

که نغوتې د ده غریب هیرا غیاث

په ژړا ژړا مجنون په دشتو ومړ

ولې ګوش نه که د ده لیلا غیاث

که له جوره د زړه ژاړم سود مې څه دی

چې څوک نه اوري زما اشنا غیاث

چې دې یاره د جور داد په دور نشته

نور به نکړم په عالم له تا غیاث

هجري غاو کله څوک اوري د بتانو

چې به اوري اوس وګړي ستا غیاث