ډېر مې ولیده ملوکې د ګلزار زیب

ولې نه لري هرګز ستا د رخسار زیب

ما چې حسن ستا د مخ په سترګو ولید

نور به نه ګورم هرګز د ګل بهار زیب

ستا د مخ حسن محتاج د زیور نه دی

نور دې مخ سره مدد کا د سینګار زیب

سپین بدن که دې نقره بولم روا دی

چې یې مات په سفیدۍ کړو د چوتار زیب

لکه ستا په عارض باندې حال جلوه کا

هسې نه کا تور بورا په ګل د نار زیب

دا زینت چې ستا غنچه کا د لعلونو

لاله نه کا هسې شان په لاله زار زیب

چې بیسر ته دې حیران هاله به څه کا

که دې وویني عالم د چندڼ هار زیب

هیڅ شاعر به یې تمام په قرنو نه کا

که دې شب و روز بیان کا د ګفتار زیب

په خرام دې دری زرکه شرمنده کړه

روشن ځکه شو تر نمر ستا د رفتار زیب

زه هجري یې د ښایست خبرې څو کړم

چې یې ختم په ښه مخ شه د ادوار زیب