چې خم خم په عارض زاء و لام و فاء کا

پرې محبوس د خسته زأوو ړاء و هاء کا

نون و میم وراء تغیر کا له رونقه

له نقابه چې پیدا راء سره خاء کا

عین و سین و لام یې هیڅ شی په نظر کې

هر سړی چې یې خوند نوش د لام و باء کا

صاد و باء و واؤ فرار وکا له زړونو

چې نما د نون و هاء په میان کې تاء کا

سین و تاء و راء و ګاف یې فارقان دي

له غارته یې ملک غین و واؤ و ثاء کا

عین و شین و قاف یې هسې کړم له غیرو

لکه کاتب چې بې نقط الف و طاء کا

ناء و لام و فاء چې خم کا په رخسارو

په کاغذ ګویا نګار کافونه ظاء کا

میم و خاء ته مې ځير مه ګوره خټکه!

تا به بیل له هاء و شینه لکه راء کا

چې مې نور د میم و خاء چا ته ملا شه

هاء د ماه له سلکه غوڅه باقي ماء کا

زه هجري به یې له جوره ژړا نکړم

که په خوند لکه لب خاء و واو و یا کا