عاشقان به هرګز پرېنږدي جناب ستا

که هر څو خصلت د شیر لري کِلاب ستا

د ذقن په چاه دې بند هله به خلاص شم

که راواچوې د مښکو یو طناب ستا

خوار عاشق ته که یې باد برهنه نه کا

له عارضو به څوک لرې کا نقاب ستا

ته په خپل ښایست مغروره خبر نه یې

زاهد تل غوندې په خلقو کې جناب ستا

صلابت د حسن څه خو ورښکاره کړه

چې لا ګرم تر ما زغلي په رکاب ستا

د دوو سترګو کسی غواړم مونده نشي

شاید یوړه برایه د غم سیلاب ستا

د هجران لښکر دې ځکه پایمال کړم

چې د ډاډ هرګز رانغی یو جواب ستا

په تشریف د اشنا خونه مباهي کړه

چې تحفه کا خپل نتلی دل کباب ستا

د زړو بند لره بل ځيل مناسب نه دی

زلفې ځکه مشاطه کا پیچ و تاب ستا

فراق وړی نور به بیا راشي په چشمو

که پري ومږم اشنا د پښو تراب ستا

نور مئین د یار په ښه خبره خوښ شي

زه هجري تر شهد خوږ ګڼم عتاب ستا