نظم شماره 1: لکه د لمر د ړومبۍ څیرې په ړومبۍ پلوشه

نظم شماره 2: ماحول خاموشه ده فضا اوده ده

نظم شماره 3: د شپي د مینې د اسمان د سره

نظم شماره 4: چې په دې کوڅه تېریږم چې په دې لاره تیریږم

نظم شماره 5: هغه دوه خویندې، دوه وړې سوالګرې

نظم شماره 6: که د هوس د سمندره قرض کړي وریځ

نظم شماره 7: لکه د ستورو قافله د کهکشان په قدم

نظم شماره 8: جنک! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې

نظم شماره 9: د نمر شوخ مړاوی دی د تود بد نه یې دم ختلی

نظم شماره 10: جنګ! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې

نظم شماره 11: که د کلۍ د پېغلتوب سترګو کې مېنه غواړئ

نظم شماره 12: زه د حالاتو په دارونو زانګم

نظم شماره 13: د سپوږمۍ د رڼا تار کې د سبا خوبونه وینم

نظم شماره 14: د کایناتو د ښایست مېرمنې

نظم شماره 15: د اسمان د زړه زخمونو، د فطرت د باغ ګلونو

نظم شماره 16: زه د دردونو په ازغو د زړه زخمونه ګنډم

نظم شماره 17: د شوګیرو د تسلسل بلا خوړلي زړه ته

نظم شماره 18: لکه خوږمنه محبوبه چې د بڼو په ستنو

نظم شماره 19: چې په دې ښار کې د رڼا په لټون

نظم شماره 20: د اباسین په سینه لړې خورې

نظم شماره 21: چې سپوږمۍ ستوري فنا شي

نظم شماره 22: چې زما په زړه به درد شو

نظم شماره 23: د ستورو قافلې چې د خیبر په زړه دېره شي

نظم شماره 24: هغه وې چې ته وحشي یې

نظم شماره 25: د حسن د ګلونو د رنګونو بلې شمعې

نظم شماره 26: که ته د خپل ښایست په نوم په کلي کې بدنام يې

نظم شماره 27: نه یو ټکی دی یو غږ دی

نظم شماره 28: په انګارونو کې مې ونغاړه زخمونه

نظم شماره 29: د هغه کلي نه راغلی مېلمه

نظم شماره 30: د رڼا او د رنګونو