عبدالحمید مومند
چې دې وړی دی له ما دل و دین ته يې
بل څوک نه دی په دا ظلم تعین ته يې
رقیبان په هیڅ کې نه دي در پوهېږم
چې مې اړوې په تور و په سپین ته يې
د ډیوې د بلولو حاجت نشته
په هغه کور کې چې ناست ماه جبین ته يې
دا چې ستايي نر حوران د جنت خلق
له هغه نه یو زما په یقین ته يې
د چمن ګل وسمن یاسمین څه کړم
چې زما ګل وسمن یاسمین ته يې
چې دې درست جهان د حسن تماش بین شه
ځکه ځان ته غره تللی جودبین ته يې
چې په هر در و دېوار دې پرتو لګي
هغه هسې رنګ آفتاب مبین ته يې
په څه ذوق و شوق به ساه د هغو خېژي
چې په سر پورې يې ناست په بالین ته يې
چې رقیب غوندې تور د یوې حکومت وړي
د سلیمان حمید په لاس کې نګین ته يې